Op dinsdag 8 november houdt Laura Meilink-Hoedemaker een lezing over klokken en klokkenspel in Nederland in het algemeen en Delft in het bijzonder. De lezing begint om 20.00 uur en vindt plaats in de Van de Mandelezaal in Museum Het Prinsenhof.
Het klokkenspel in Nederland kwam in de 17e eeuw in ontwikkeling. Dankzij de klokkengieters François en Pieter Hemony, in combinatie met de welvaart in die zogenaamde Gouden Eeuw, schafte iedere stad die iets wilde betekenen een Hemony-klokkenspel aan, Amsterdam zelfs vijf en Groningen, Rotterdam en 's-Hertogenbosch elk twee.
Delft neemt in dit rijtje een prominente plaats in met het carillon uit 1660. Dirck van Bleyswijk wijdde in 1667 een hoofdstuk aan dit splinternieuwe fenomeen. De toenmalige klokkenist Dirck Scholl had buiten Delft grote invloed als adviseur en componist. Een portret van Dirck Scholl bevindt zich in de collectie van Het Prinsenhof.
Delft is bekend om zijn luidklokken. De Bourdon neemt daarbij een speciale plaats in, maar ook het driegelui, dat Jan Albert Grave in 1719 leverde aan de Oude Kerk, was imposant. Hij leverde een honderdtal luidklokken binnen de Republiek en richtte zich actief op de buitenlandse markt. Zijn belangrijkste werken hingen in Sint Petersburg, Moskou en Berlijn.
Na de Tweede Wereldoorlog werden veel gehavende klokkenspellen gerestaureerd of vervangen. Het aantal klokken werd uitgebreid en het klokkenonderwijs - onder leiding van de Delvenaar Leen 't Hart - kreeg internationaal grote betekenis.
Laura Meilink-Hoedemaker studeerde medicijnen, werkte als cardioloog en arts-onderzoeker, en studeerde aan de Nederlandse Beiaardschool. Zij promoveerde in 1985 in Utrecht in de Letteren op het proefschrift 'Luidklokken en Speelklokken in Delft'. Zij heeft ruim 100 publicaties over klokken op haar naam staan en publiceert op internet op www.laurameilink.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten